Mogą uprzykrzyć życie, stanowić sporą część firmowego budżetu i decydować o tym, czy przedsiębiorstwo przetrwa w czasie kryzysu – koszty stałe to nieodłączny element prowadzenia działalności. Zarządzanie nimi to nie tylko kwestia monitorowania i kontrolowania finansów, ale też szansa na poprawę ich płynności, zwiększenie rentowności i budowanie odporności biznesu na nieprzewidziane zmiany rynkowe. Sprawdźmy więc, czym konkretnie jest koszt stały i jakie wydatki kwalifikują się do tej kategorii.
Spis treści
Koszt stałe – definicja

Zacznijmy od wyjaśnienia pojęcia kosztów stałych – są to wszystkie obciążenia budżetu, które jak nazwa wskazuje, są stałe, czyli wpisane są w działalność firmy i obowiązują niezależne od tego, jak ona prosperuje. Dla przykładu nie ma znaczenia, jak duża była produkcja, sprzedaż, czy dochód z usług w danym miesiącu, czynsz trzeba zapłacić w takiej kwocie, na jaką podpisana była umowa. Koszty stałe nie reagują na krótkoterminowe zmiany aktywności biznesowej, co oznacza, że firma musi je ponosić niezależnie od poziomu przychodów. Są podstawowym obciążeniem finansowym organizacji.
Rodzaje kosztów stałych
Koszty stałe można podzielić na poszczególne kategorie:
- Koszty bezwzględnie stałe – koszty całkowicie niezależne od wielkości produkcji, są sztywne. Ich wartość nie zmienia się w żadnym stopniu – niezależnie od tego, czy firma działa pełną parą, czy przechodzi okres przestoju. Do tej grupy zalicza się np. stałe wynagrodzenia bez premii i prowizji czy regularne opłaty licencyjne.
- Koszty stałe skokowe (progowe) – ich charakterystyczną cechą jest to, że zmieniają się dopiero po przekroczeniu określonego progu działalności. Przykładem może być konieczność zatrudnienia dodatkowego pracownika, gdy firma osiąga większy wolumen zleceń, czy potrzeba wynajęcia większej powierzchni magazynowej – gdy przedsiębiorstwo rozszerza działalność.
- Koszty stałe użyteczne – bezpośrednio wspierają bieżący proces produkcyjny. Ich wysokość odzwierciedla pełne wykorzystanie dostępnych możliwości produkcyjnych w danym okresie.
- Koszty stałe nieużyteczne – ponoszone są za utrzymanie potencjału produkcyjnego, który w danym okresie nie został wykorzystany. Ich wartość odnosi się do tej części zasobów, które pozostają w gotowości, ale nie pracują na przychód firmy.
Jak obliczyć koszty stałe?
Aby skutecznie zarządzać finansami firmy, trzeba wiedzieć, jak dokładnie wyliczyć koszt stały. Wzór, który wykorzystuje się w tym celu, to po prostu zsumowanie wszystkich wydatków operacyjnych ponoszonych w danym okresie. W tym celu należy szczegółowo przeanalizować finanse firmy, trzeba przeprowadzić przegląd ksiąg rachunkowych, raportów finansowych oraz innych dokumentów, by wyodrębnić koszty stałe od kosztów zmiennych.
Żeby obliczyć przeciętny koszt stały, trzeba podzielić zsumowane całkowite koszty stałe przez liczbę wyprodukowanych dóbr. Im większa jest produkcja, tym jednostkowy koszt stały na produkt/usługę jest mniejszy.
Przykłady kosztów stałych w firmie
Żeby móc skutecznie zarządzać finansami i utrzymać stabilność biznesu, trzeba wiedzieć, jakie firma ponosi koszty stałe. Przykłady tego typu należności to m.in.:
- stałe płace osób na stanowiskach kierowniczych, administracji, zatrudnionych na umowę o pracę,
- polisy ubezpieczeniowe,
- czynsz za wynajem pomieszczeń, budynków, jak i sprzętu,
- podatki od nieruchomości,
- koszty związane z amortyzacją maszyn i urządzeń,
- licencje, oprogramowania, abonamenty,
- raty kredytów.
Dokonywanie regularnych analiz poniesionych wydatków oraz kosztów stałych jest niezbędne do planowania budżetu, zarządzania nim i podejmowania świadomych decyzji strategicznych. Kontrola nad finansami potrzebna jest do tego, by wskazać obszary, w których możliwa jest redukcja kosztów, np. poprzez renegocjację umów najmu lub poprawę efektywności wykorzystywanych zasobów, służy także do optymalizacji procesów operacyjnych – pozwala zaplanować zwiększenie produkcji.